Dag 42 Nha Trang
Door: Ger
Blijf op de hoogte en volg Linda (en Ger)
09 Februari 2014 | Vietnam, Nha Trang
Warme dag, ca 28 graden, beetje wind in de middag.
Nog nooit zoveel mensen aan het ontbijt gezien als vanmorgen in dit hotel, een paar keer waren we de enigen deze reis maar nu volle bak. Vooral Russen. Misschien dat we daarom vanmorgen meer broodbeleg hebben, jazelfs iets dat eruit ziet als kaas maar dan volkomen smaakloos.
Onze wegen scheiden vanmorgen, Linda blijft in de buurt en laat onder meer al haar nagels doen (zie ook Hong Kong) - ze is niet helemaal tevreden over het resultaat, de lak droogt moeizaam. Tsja... Met enige moeite vind ik een fiets met een zadel dat uitschuifbaar is tot mijn benen enigszins gestrekt zijn, dat fietst toch prettiger dan wanneer je knie steeds belt...
Ik laveer me naar de andere kant van Nha Trang, langs de oude stad en haven met grappige vissersbootjes (foto's) en bereik na ca 6 km een Chamtempel op een heuvel, gebouwd tussen 800 en 1100 (en daarna nog wel eens gerepareerd hoor): klein stukje Angkor Wat. Er staan nog vier tempeltorens, soort pagodes, overeind, de hoogste 28 meter. De Cham is een volk dat vooral in Cambodja woont, maar hier ook dus (My Son). Binnen staan allerlei boeddhistische beelden, verpakt in gele gewaden. Er wordt veel geofferd. Ik ben ook nog even naar de Long Song pagode gefietst, ter orientatie, zie later.
We treffen elkaar weer rond 13.30 uur op het strand, deze keer met papaya en mengistan. Na het opfrissen huurt Linda ook een fiets en samen peddelen we door het drukke verkeer (hier zijn zowaar rotondes waaraan men zich houdt) naar de Long Song pagode, waar om 19 uur een Boeddhistische meditatie begint. Eerst bezoeken een groot wit Boeddhabeeld op de heuvel, begeleid door een ongevraagde jonge gids - hij geeft zich uit voor aspirant monnik, mag geen geld aannemen en daarom verkoopt hij ons een setje ansichtkaarten voor de hoofdprijs....zal allemaal wel. Langs de traptreden zitten mensen te bedelen, dat hebben we toch weinig gezien in dit land.
Dan luidt de grote klok in de beltoren. De meditatie wordt goed bezocht, vooral vrouwen en kinderen, allemaal een toga aan en dan in de yogazit - valt niet mee, zeker niet 45 minuten. Ook wij krijgen een lessenaar met gebedenboekje, in het Vietnamees. Linda kent dergelijke ceremonie uit haar shambalatijd, toen ze ook zelf meezong, jazelfs voorzong. En mij zijn erediensten en het zingend reciteren van teksten ook niet geheel vreemd, al zijn de teksten en de melodielijnen hier zo anders...
We brengen onze fietsen terug en gaan eten bij Cafe des Amis (Trotter): tonijn met rijst, nasi met beef en paprika, twee schotels tofu met lemongrass. Biertje Saigon en biertje Hanoi, flesjes van400 ml. En dat samen voor 275.000 VND, nog geen tientje.
Het bleef nog lang onrustig in onze omgeving.
Nog nooit zoveel mensen aan het ontbijt gezien als vanmorgen in dit hotel, een paar keer waren we de enigen deze reis maar nu volle bak. Vooral Russen. Misschien dat we daarom vanmorgen meer broodbeleg hebben, jazelfs iets dat eruit ziet als kaas maar dan volkomen smaakloos.
Onze wegen scheiden vanmorgen, Linda blijft in de buurt en laat onder meer al haar nagels doen (zie ook Hong Kong) - ze is niet helemaal tevreden over het resultaat, de lak droogt moeizaam. Tsja... Met enige moeite vind ik een fiets met een zadel dat uitschuifbaar is tot mijn benen enigszins gestrekt zijn, dat fietst toch prettiger dan wanneer je knie steeds belt...
Ik laveer me naar de andere kant van Nha Trang, langs de oude stad en haven met grappige vissersbootjes (foto's) en bereik na ca 6 km een Chamtempel op een heuvel, gebouwd tussen 800 en 1100 (en daarna nog wel eens gerepareerd hoor): klein stukje Angkor Wat. Er staan nog vier tempeltorens, soort pagodes, overeind, de hoogste 28 meter. De Cham is een volk dat vooral in Cambodja woont, maar hier ook dus (My Son). Binnen staan allerlei boeddhistische beelden, verpakt in gele gewaden. Er wordt veel geofferd. Ik ben ook nog even naar de Long Song pagode gefietst, ter orientatie, zie later.
We treffen elkaar weer rond 13.30 uur op het strand, deze keer met papaya en mengistan. Na het opfrissen huurt Linda ook een fiets en samen peddelen we door het drukke verkeer (hier zijn zowaar rotondes waaraan men zich houdt) naar de Long Song pagode, waar om 19 uur een Boeddhistische meditatie begint. Eerst bezoeken een groot wit Boeddhabeeld op de heuvel, begeleid door een ongevraagde jonge gids - hij geeft zich uit voor aspirant monnik, mag geen geld aannemen en daarom verkoopt hij ons een setje ansichtkaarten voor de hoofdprijs....zal allemaal wel. Langs de traptreden zitten mensen te bedelen, dat hebben we toch weinig gezien in dit land.
Dan luidt de grote klok in de beltoren. De meditatie wordt goed bezocht, vooral vrouwen en kinderen, allemaal een toga aan en dan in de yogazit - valt niet mee, zeker niet 45 minuten. Ook wij krijgen een lessenaar met gebedenboekje, in het Vietnamees. Linda kent dergelijke ceremonie uit haar shambalatijd, toen ze ook zelf meezong, jazelfs voorzong. En mij zijn erediensten en het zingend reciteren van teksten ook niet geheel vreemd, al zijn de teksten en de melodielijnen hier zo anders...
We brengen onze fietsen terug en gaan eten bij Cafe des Amis (Trotter): tonijn met rijst, nasi met beef en paprika, twee schotels tofu met lemongrass. Biertje Saigon en biertje Hanoi, flesjes van400 ml. En dat samen voor 275.000 VND, nog geen tientje.
Het bleef nog lang onrustig in onze omgeving.
-
09 Februari 2014 - 06:23
Cas:
Mangistan......ooohhh...mijn jeugd.Ik speelde als een aap in die bomen met Geert en Henny.
Zucht...lang geleden.Meditatie....niets Boedhistisch..Boesdhisten zijn er slechts erg bedreven in.Er is stimulatie en dan je reactie.Het is of meteen of je herkent 't en dan zijn er meer mogelijkheden tot responds....Er is een space mogelijk voor een reactie.
Amen ofwel Ohm.
Adios en veel plezier.
Cas. -
09 Februari 2014 - 11:00
Edmond:
ja, ja, Ger, ik schreef dat (dacht ik) al eerder: terug naar onze roots! dat herkennen wij toch als geen ander: (hulp bij) erediensten, of dat nu katholieke zijn In mijn jonge jeugd), of oecumenische (in onze studententijd), het blijven erediensten ("wees aandachtig!" en "wees dankbaar..." zong onze pastoor er dan tussendoor).
ik volg jullie aandachtig op heel jullie Aziëreis en ben verbaasd welke indrukken jullie allemaal opdoen en beschrijven...net als die van Nel Hofstra tijdens haar (studie)reid naar India, die blijkt ook al zo beeldend te kunnen vertellen en te kunnen beschrijven wat zij allemaal meemaakt(e)...zij ligt nu met griep te bed...houdt het dus gezond, daar, jullie twee!! en veel plezier verder (maar da's een overbodige toevoeging (je moet thuis maar eens "'n dia-avond" houden" (zouden mijn ouders zaliger gezegd hebben...hartelijke groeten van edmond (en lia!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
