Dag 51 - Ho Chi Minh/Saigon

Saigon is ech-wel een wereldstad, en niet omdat de halve wereld hier rondloopt (vooral de bovenste helft, negers zijn net zo zeldzaam als fietsers), maar gewoon van z'n eigen, intrinsiek zogezegd. Vandaag hebben we dat met name ervaren omdat we het historische hart van de stad bezochten, daar waar de Fransen sinds pakweg 1850 hun hoofdkwartier van Cochin-China hadden gevestigd. De sporen van boulevardbouwer Haussmann en torenbouwer Eiffel zijn overal in het straatmeubilair terug te vinden, maar ook de recente geschiedenis, de American War.
We bezochten een overdekte markt, gebouwd naar het model van Les Halles. Ideaal voor onze souvenirjacht, onderhandelen over de prijs doe ik niet meer. Ik noem mijn bodemprijs (ca 30% van de vraagprijs) en dan is het graag of niet. Meestal is het niet graag, maar wel verkocht!
We hebben het dakterras van het Rex Hotel bezocht; in dit door de Fransen gebouwde hotel (1930) zat vanaf 1960 de Amerikaanse Intelligence Service en tijdens de oorlog (1960-1975) de legertop. Op 'ons' terras werden destijds de zgn Five O'Clock Follies gehouden, de dagelijkse persconferentie die je als journalist (100-150 pp) vooral niet moest geloven. Vanaf het terras heb je een fraai uitzicht op de Champs-Elysees, het paleis (nu van het Volkscomitee) en tig fraaie hotels van de Franse snit van weleer, art deco: Caravelle, Continental, Majestic - nu allemaal vijfsterren hotels. We waren in de Rex 20 euro kwijt voor een espresso doppio, een mango juice en twee loempiaatjes. Daar konden we in de Mekong en Hanoi een week voor eten. Ongeveer. We hebben op deze historische plek ruim anderhalf uur vertoefd, datdanweerwel.
Om de hitte een beetje draaglijk te maken zijn we naar de riverside gefietst, lekker windje, tegenover Majestic - op de achtergrond verrijst het nieuwe HCM City in hoog glas.
Linda is gaan rusten - die hitte vreet energie - en ik heb nog even een pagodetje gedaan, de fameuze Jadekeizer, half tao half boeddha. Half uur heen op de fiets, halfuurtje rondneuzelen (leuk die vijver met duizend schildpadjes, heilige dieren) halfuurtje terug. In een zee van brommers en scooters.
In het hotel opgefrist hebben we gewikt en (letterlijk) gewogen wat we meenemen aan bagage terug - souvenirs! - en wat we morgen als post restante opsturen: zowel de winter- als de zomerkleding hebben we in Holland niet nodig, vermoedelijk...
Opnieuw gaan happen in de backpackerswijk, gezellig (en) druk, vooral jong en hip volk. Ook de hap heeft dat metropole karakter: Vietnamese bief, maar dan met frietjes en sla. Een wereldmix of een ratjetoe. De originele tofu smaakte zalig! Lachen toen er een rat van 20 cm door onze steeg racede, gillen, hond erachter aan, slaan met bezems, beest dood. Morgen op de kaart.