Dag 23 - 24 - 25 - 26 Hongkong
Door: Ger
Blijf op de hoogte en volg Linda (en Ger)
23 Januari 2014 | Hong Kong, Hongkong
Verhaal komt eraan, we zitten met hele slechte wifi in het hotel !
Heb ik ergens 3/4 u verhaal geschreven - is t niet opgeslagen. Sh.....
Enfin opnieuw proberen.
We gaan van Yangshuo met de bus naar Guilin, eten op het station bij een kraampje heerlijke bami en begeven ons daarna naar het wachtlokaal voor de softsleeper = slaapcoupe. We moeten daarom wel 19 compartimenten trein voorbij rollen met volle bepakking! We hebben een lange reis voor de boeg, bijna 12 uur dus we kunnen uitslapen. Mis! Om 7 uur worden we gewekt door de Chinese radio. Maar eigenlijk is dat wel lekker zo relaxed wakker worden, ontbijtje van fruit, cakejes en koffie en dan naar buiten kijken. Het landschap is niet echt bijzonder.
In Shenzhen gaat de grensovergang mij parten spelen. Miljoenen chinezen die naar Hongkong willen en allemaal 2 douanes en een bagage check moeten passeren. Op n gegeven moment wordt t mij zelfs zo te veel dat ik begin te schreeuwen dat ze moeten stoppen met dringen. Ze kijken me verschrikt en met grote ogen aan. Maar ze houden wel in! Zijn ze echt niet gewend zo'n reactie.
Gelukkig mogen we in een klein laantje voor bejaarden, invaliden en overspannen buitenlanders verder. Alles bij elkaar duurt deze oefening 2,5 uur.
In de express trein 1e klas richting Hong Kong. Taxi brengt ons naar Pop Hotel, Canton Road in hartje Mongkok - het dichtsbevolkte stukje ter aarde en dat hebben we geweten, na vier dagen hier: zoveel mensen, auto's, bussen, flats op een kluitje aarde. Hong Kong telt 8000 wolkenkrabbers! Linda gaat gelijk door richting Ladies Market, ik loop wat verdwaasd rond en sta al gauw weer in een minitempel vlakbij Temple Street. 'S avonds heerlijk vis gegeten - niet kijken naar de entourage!
Dinsdag 21 en woensdag 22 hebben we de stad verkend met de Big Bus, hop on hop off, lekker handig, kost wel een grijpstuiver. We vergapen op het bovendek ons aan al die skyscrapers om ons heen, wat een glas en wat een smalle torens. De een nog hoger dan de ander, topstukken zijn het internationaal commerce centre en het international finance centre, beide ruim boven de 400 meter. Op Hong Kong Island liggen her en der verscholen tussen al dat hoogs en fraais - het is toch nog behoorlijk groen - kleine oude havenstadjes uit de koloniale tijd, zoals Stanley en Aberdeen. Uiteraard zijn wedaar geweest, overal marktjes, terrassen en natuurlijk de Zuid-Chinese zee. Dinsdagavond was het lichtjes avond, we hebben ons vergaapt op de
Avenue of Stars aan de lightshow in Victoria Harbour, een brede strook water die Mongkok scheidt van Hong Kong Island. Daar kan Rotterdam nog een puntje aan zuigen. Giga-screens, laser, reclame (PHILIPS heeft een toppositie). Bovendien kun je overal ook onder de autoluwe grond lopen, wat met al die mensen wel zo veilig is. Overigens hebben we ook hier nimmer het gevoel dat we op onze hoede zouden moeten zijn... We moeten wel zelf voor ons ontbijt zorgen, en dat is elke ochtend weer anders. Brood, boter, kaas en ander beleg zijn hier vrijwel onbekend - hooguit vind je voorverpakte sandwiches in supermarkten maar met zo'n kleffe hap willen we de dag niet beginnen. Dus dat wordt bij de toko paar plakjes die lijken op boterham worst, bij een soort van bakker broodjes (maar daar zit altijd iets opwat je niet weet of hebt besteld), beetje fruit - pluk de dag. Overigens spreken hier meer mensen Engels dan waar ook in China, wat niet zo gek is, maar restaurantjes doen daar niet aan mee, dat blijft toch vooral aanwijzen op een kaart op het bord van de buren.
Woensdag zijn we weer opgehopt en naar de Victoria Peak gereden, alweer zo'n mensenmassa voor de poort van de Cable Car die ons met 25% stijging naar wolken(krabber)hoogte voert; kijk, dan krijgen die reuzen van glas en beton opeens een menselijker maat, je kunt op ze neerkijken - whaaaaw, what a thrill! Weer verder naar Aberdeen met de Big Bus - terzijde uit die oortjes komen al rijdend boeiende verhalen over wat je ziet en hoe t er gekomen is. Wordt wel kouder, had ik al verteld dat HK ca 15-17 graden is overdag? Maar met een koud briesje van zee duikt Linda benedendeks, ik blijf stoer boven. We maken alles op wat in de Big Bus deal zit, dus gaan we halfuurtje sampan varen door de vissershaven van Aberdeen. We hebben 's avonds heerlijk gegeten, wel rottig gezeten tussen twee gebouwen en daar zat een soort van dak boven... Eigenlijk weten we hier nooit wat we nou precies eten, wel in grote lijnen: vis, kip, groente, en dat alles lekker gekruid, eigenlijk nooit spicy.
Had ik al gezegd dat we in een POP-perig hotel zitten? Zo klein behuisd waren we nog niet, zal met de m2 prijzen van Hong Kong te maken hebben. En dan is zo'n wereldstad niet eens fatsoenlijke wifi... En had ik al verteld dat Linda haar nagels heeft laten doen? Mooi dan, bij deze!
Vandaag, de 23e, zijn we begonnen met pakjesmorgen, we hebben pakket gemaakt ter waarde van 8,7kg en dat afgegeven bij Post Office met bestemming Nederland par avion. Oh, kom er eens kijken.... Daarna is Linda wat blijven shoppen, wat ze hebben hier heel veel fraaie moderne magazijnen. Ik ben weer op reis gegaan, nu naar eiland Lantau met metro en bus naar Ngong Ping, een afgelegen boeddhistenklooster met een reuze Boeddha - zeg maar B op wolkenkrabberformaat (bij wijze van spreken). En daarna naar een schattig klein vissersdorpje, waar houten woningen op veilige palen staan, zie foto's. En we hebben weer heerlijk gegeten waar we maandag zijn begonnen.
Heb ik ergens 3/4 u verhaal geschreven - is t niet opgeslagen. Sh.....
Enfin opnieuw proberen.
We gaan van Yangshuo met de bus naar Guilin, eten op het station bij een kraampje heerlijke bami en begeven ons daarna naar het wachtlokaal voor de softsleeper = slaapcoupe. We moeten daarom wel 19 compartimenten trein voorbij rollen met volle bepakking! We hebben een lange reis voor de boeg, bijna 12 uur dus we kunnen uitslapen. Mis! Om 7 uur worden we gewekt door de Chinese radio. Maar eigenlijk is dat wel lekker zo relaxed wakker worden, ontbijtje van fruit, cakejes en koffie en dan naar buiten kijken. Het landschap is niet echt bijzonder.
In Shenzhen gaat de grensovergang mij parten spelen. Miljoenen chinezen die naar Hongkong willen en allemaal 2 douanes en een bagage check moeten passeren. Op n gegeven moment wordt t mij zelfs zo te veel dat ik begin te schreeuwen dat ze moeten stoppen met dringen. Ze kijken me verschrikt en met grote ogen aan. Maar ze houden wel in! Zijn ze echt niet gewend zo'n reactie.
Gelukkig mogen we in een klein laantje voor bejaarden, invaliden en overspannen buitenlanders verder. Alles bij elkaar duurt deze oefening 2,5 uur.
In de express trein 1e klas richting Hong Kong. Taxi brengt ons naar Pop Hotel, Canton Road in hartje Mongkok - het dichtsbevolkte stukje ter aarde en dat hebben we geweten, na vier dagen hier: zoveel mensen, auto's, bussen, flats op een kluitje aarde. Hong Kong telt 8000 wolkenkrabbers! Linda gaat gelijk door richting Ladies Market, ik loop wat verdwaasd rond en sta al gauw weer in een minitempel vlakbij Temple Street. 'S avonds heerlijk vis gegeten - niet kijken naar de entourage!
Dinsdag 21 en woensdag 22 hebben we de stad verkend met de Big Bus, hop on hop off, lekker handig, kost wel een grijpstuiver. We vergapen op het bovendek ons aan al die skyscrapers om ons heen, wat een glas en wat een smalle torens. De een nog hoger dan de ander, topstukken zijn het internationaal commerce centre en het international finance centre, beide ruim boven de 400 meter. Op Hong Kong Island liggen her en der verscholen tussen al dat hoogs en fraais - het is toch nog behoorlijk groen - kleine oude havenstadjes uit de koloniale tijd, zoals Stanley en Aberdeen. Uiteraard zijn wedaar geweest, overal marktjes, terrassen en natuurlijk de Zuid-Chinese zee. Dinsdagavond was het lichtjes avond, we hebben ons vergaapt op de
Avenue of Stars aan de lightshow in Victoria Harbour, een brede strook water die Mongkok scheidt van Hong Kong Island. Daar kan Rotterdam nog een puntje aan zuigen. Giga-screens, laser, reclame (PHILIPS heeft een toppositie). Bovendien kun je overal ook onder de autoluwe grond lopen, wat met al die mensen wel zo veilig is. Overigens hebben we ook hier nimmer het gevoel dat we op onze hoede zouden moeten zijn... We moeten wel zelf voor ons ontbijt zorgen, en dat is elke ochtend weer anders. Brood, boter, kaas en ander beleg zijn hier vrijwel onbekend - hooguit vind je voorverpakte sandwiches in supermarkten maar met zo'n kleffe hap willen we de dag niet beginnen. Dus dat wordt bij de toko paar plakjes die lijken op boterham worst, bij een soort van bakker broodjes (maar daar zit altijd iets opwat je niet weet of hebt besteld), beetje fruit - pluk de dag. Overigens spreken hier meer mensen Engels dan waar ook in China, wat niet zo gek is, maar restaurantjes doen daar niet aan mee, dat blijft toch vooral aanwijzen op een kaart op het bord van de buren.
Woensdag zijn we weer opgehopt en naar de Victoria Peak gereden, alweer zo'n mensenmassa voor de poort van de Cable Car die ons met 25% stijging naar wolken(krabber)hoogte voert; kijk, dan krijgen die reuzen van glas en beton opeens een menselijker maat, je kunt op ze neerkijken - whaaaaw, what a thrill! Weer verder naar Aberdeen met de Big Bus - terzijde uit die oortjes komen al rijdend boeiende verhalen over wat je ziet en hoe t er gekomen is. Wordt wel kouder, had ik al verteld dat HK ca 15-17 graden is overdag? Maar met een koud briesje van zee duikt Linda benedendeks, ik blijf stoer boven. We maken alles op wat in de Big Bus deal zit, dus gaan we halfuurtje sampan varen door de vissershaven van Aberdeen. We hebben 's avonds heerlijk gegeten, wel rottig gezeten tussen twee gebouwen en daar zat een soort van dak boven... Eigenlijk weten we hier nooit wat we nou precies eten, wel in grote lijnen: vis, kip, groente, en dat alles lekker gekruid, eigenlijk nooit spicy.
Had ik al gezegd dat we in een POP-perig hotel zitten? Zo klein behuisd waren we nog niet, zal met de m2 prijzen van Hong Kong te maken hebben. En dan is zo'n wereldstad niet eens fatsoenlijke wifi... En had ik al verteld dat Linda haar nagels heeft laten doen? Mooi dan, bij deze!
Vandaag, de 23e, zijn we begonnen met pakjesmorgen, we hebben pakket gemaakt ter waarde van 8,7kg en dat afgegeven bij Post Office met bestemming Nederland par avion. Oh, kom er eens kijken.... Daarna is Linda wat blijven shoppen, wat ze hebben hier heel veel fraaie moderne magazijnen. Ik ben weer op reis gegaan, nu naar eiland Lantau met metro en bus naar Ngong Ping, een afgelegen boeddhistenklooster met een reuze Boeddha - zeg maar B op wolkenkrabberformaat (bij wijze van spreken). En daarna naar een schattig klein vissersdorpje, waar houten woningen op veilige palen staan, zie foto's. En we hebben weer heerlijk gegeten waar we maandag zijn begonnen.
-
22 Januari 2014 - 12:51
Joke Van Kootwijk:
Ik kijk er naar uit! -
22 Januari 2014 - 18:45
Joke Gouw:
O, wat jammer, ook voor ons in het sombere kikkerland. -
23 Januari 2014 - 15:49
Bonny:
China staat toch bekend om zijn ontstress methodes ?
't Enige wat hielp was: "de damschreeuwer" methode.
Goed gedaan zussie, maar ik heb wel erg gelachen. Zag 't allemaal voor me.
De herinnering kwam bij mij naar boven. 't Zijn zulke onbehouden mensen in HK.
Ben ook blij dat jullie weer in de lucht zijn. 't Is toch een leegte de afgelopen dagen.
Vandaar 't berichtje in jullie slaaptijd. Nog sorry daarvoor. Dikke kus dit avontuur neemt
niemand jullie af. -
24 Januari 2014 - 06:41
Linda (en Ger) Lugtenberg-Degener:
Ok we zijn nu onderweg naar Hanoi, Vietnam en zitten te wachten op het vertrek. Tot daar weer. Liefs en dank voor alle meelevende bijzondere reacties. Linda -
24 Januari 2014 - 16:42
Ron V.d. Steen.:
Wat een rijke, overweldigende indrukken !~
Leuk om daar zo, iets van mee te maken.
Groeten,
Ron -
30 Januari 2014 - 14:59
Cora:
Dank voor de nieuwjaarskaart uit Beijing, met ongestempelde postzegels. En Ger, geheel naar je wens is de kaart boven onze postvakjes terechtgekomen. Al je exen van SMC hebben daar (al dan niet jaloers) een blik op geworpen. Om daarna met gezwinde spoed weer achter het bureau plaats te nemen en de eeuwige strijd met het groeiend aantal klussen weer aan te gaan. Er is bij de EUR op dat punt nog niets veranderd.
Alle goede wensen voor het Chinese Nieuwjaar, in Hanoi, toch? Het jaar van het paard, 2014, wordt in de Chinese traditie gezien als een gunstig jaar. Dat belooft dus veel goeds voor de rest van jullie vakantie. Reizen is immers avontuur ... en wie verre reizen maakt, kan veel verhalen. Dat blijkt wel uit jullie verslag. Hartelijke groeten, Cora
-
31 Januari 2014 - 17:26
Bert & Monica:
We zijn jullie spoor nu een weekje kwijt, maar dat zal ongetwijfeld met de bestemming Vietnam te maken hebben. Kom je toch nog eens op plekken waar het internet wat minder werkt. De verhalen houden we nog tegoed... Nog bedankt voor de kaart vanuit China en met hartelijke groet, Bert -
06 Februari 2014 - 13:21
Your:
Aloha!! Geen nieuws is goed nieuws...
Hoop dat jullie eindelijk op een strandbed onder een palmboom liggen op een heerlijk stukje strand met een strak blauwe lucht en hoogstaande zon:-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
