Dag 3 in Beijing

Na n bijna slapeloze nacht toch om 8.30 u opgestaan. Omdat de airco in onze kamer t niet doet en de temperatuur 26,5 gr. blijft ondanks het open raam, gaat Ger nu naar de receptie om n andere kamer te vragen. Die krijgen we, gelukkig naast de kamer die we hadden. Maar fris als ik ben na 3 nachten, komt het niet echt goed uit dat ik alweer met mn spullen moet slepen. En daarna dus ontbijt. Ook al niet geweldig. Daarna op de fiets naar de verboden stad. Voordat we er zijn moeten we eerst onze fietsen een eind van de poort parkeren, dan terug, onder de poort van Mao door, in de rij voor een kaartje en dan met n grote drom mensen weer door een security heen. Chaos! Maar we staan eindelijk in de verboden stad en je overziet (gelukkig) niet de afstand. Je ziet alleen eerst t Buitenhof en alles wat er aan de zijkanten staat en de eerste hal met grote trap en leeuwen ervoor.
Het is zonnig, koud, winderig en er hangt smog. Het ziet er niet dik uit maar je kan t voelen en ruiken. Net of je aan het behangen bent en het oude behang er net hebt afgetrokken. We hebben dit keer geen audio gids, maar alleen onze boeken. Dus kijken en lezen tegelijk. En dat een aantal hoven en poorten lang. Na 2 uur komen we in de keizerlijke tuinen met hele oude jenerver/Juniper bomen. Maar ook hier hangt er een grauwsluier over de dennenaalden van de bomen. Net als in de hele stad. Zelfs het gras is hier niet groen, maar dof bruingroen. Wat gebeurt er met alle bewoners van deze grote steden, die hier dag in dag uit met de smog te maken hebben, nu al jaren aaneen.
Nadat we een kop koffie hebben gedronken blijf ik langer zitten en gaat Ger verder naar de laatste poort. Ik kan niet meer en zie er ook lijkwit en beroerd uit. Ik besluit naar het hotel terug te gaan en Ger neemt mijn fiets mee. Bij de poort aan de zuidkant staan er drommen mensen te wachten die je iets willen verkopen en dromen riksjarijders die ja door de hutongs willen fietsen. Ik vraag er een of hij me ook naar t hotel wil brengen en ik laat hem t kaartje zien. Daar staat de naam op in chinese leters met een kleine plattegrond. Hij overlegt even met collega's, zegt dat hij weet waar t is en rent voor me uit. Ik trek hem nog even aan zn jas en vraag hoeveel t kost. Na 2 keer herhalen zegt hij Y 150,-. Ik ben te moe om te bieden, maar besef dat dit te veel is. Bovendien moet ik weer een k- eind lopen voordat we eindelijk bij de riksja zijn. Ik stort me erin. Eigenlijk best lekker met dit zonnetje rondgefietst te worden. Na n tijdje naderen we n hotel en de rijder gebaart of we er al zijn: Jade Garden Hotel. En dan begrijp ik dat hij dus niet kan lezen. Maar gelukkig weet ik waar we zijn en dat we niet meer zo ver hoeven. Terug in het hotel stort ik gelijk in bed en val in diepe slaap. Ger komt rond 4 uur thuis en gaat nog wat te eten halen. De lunch is er bij in geschoten. Ik ben nog moe maar t is ouwejaarsavond en we gaan naar een of ander uitgaanscentrum. Dus ik moet me zo in de kleren hijsen. Zucht. We zullen om 20.00 u gaan.