Osoyoos naar Vernon O'Keefe Ranch

I walked a mile for a camel - variant daarop: I walked two miles, maar waarschijnlijk drie, voor een brood. En dat op zondagmorgen, wel lekker rustig. Die afstanden...bakery closed...twee breakfestzaken open maar takeaway is er niet bij!
Enfin, na een uur terug bij de camper waar we gezellig en vooral gezond yoghurt met fruit en cereals eten. We vertrekken rond 10 uur, aanvankelijk zonning, een mooie tocht over Highway 97 door de Okanagan Valley met zijn wijngaarden en fruitbomen. Ziet er gezond uit. En volop meren. Ziet er fotogeniek uit. In Summerland gaan we opnieuw op zoek naar een bakker...bakery closed. Nou, dan maar naar een supermarkt en die heeft alles, ook op zondag! Via Kelowna (met duizend stoplichten) rijden we richting Vernon, best wel druk maar geen vrachtverkeer.
We tanken en Linda scoort een duppie korting op elke liter benzine (goed opgelet in supermarkt SaveWay), omgerekend nog geen 70 eurocent/liter. Een slimme meid.... Wel slurpt onze Adventure benzine zoals ik bier, een op zeven?
Doel vandaag is de ranch van Christofor O'Keele, een dorp op zich dat-ie bouwde rond 1870. Hij verdiende goud geld aan de kuddes die hij (vooral indianen en andere cowboys) weidde in deze streek en dan die beesten 'voerde' aan de mannen die de transatlantische spoorweg aanlegden! Het is een heus openlucht museum (foto's) en je mag overal aanzitten!
We staan op een klein veldje naast een maxicamper, meer staat er niet.
Diner: gebakken aardappels, groene asperges, wilde zalm en slamix. Ik ben vervolgens nog even met de paarden in gesprek gegaan en zal ik een kreek een heuse otter met zijn vangst (bek vol gras). Gras en jonge maïsvelden om ons heen. Mooi toch? Home sweet homeland.