Dag 52 Ho Chi Min City/Saigon
Door: Ger
Blijf op de hoogte en volg Linda (en Ger)
18 Februari 2014 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Onze laatste dag in Vietnam, in ZO Azie (voorlopig). Woensdag vliegen we terug, straks om 7 uur worden we gehaald en diezelfde woensdag - wanneer kleindochter Dewi 2 jaar wordt HOERA - zijn we s'avonds weer home sweet home. Deo volente.
Vanmorgen zijn we na het ontbijt naar het fraaie koloniale hoofdpostkantoor van Saigon gefietst, om het te bekijken en om opnieuw een pakket te posten, nu met winter- en zomerkleding, 6,13 kg in totaal. Dat paste niet meer in onze bagage, anders vallen we als een baksteen uit de (v)lucht. By surface kost dat 28 euri, ongeveer de waarde van wat we versturen... Pietjes precies die Vietnamezen, we moesten van elk onderdeel het aantal (bijv wollen sokken) en de waarde (bijv 2 euri pp) vermelden. Ridicule zouden de Fransen zeggen. Ongeveer een uur later was ons pakket, een bananendoos in recycling, compleet ingetapet. En passant hebben we het PKT bewonderd, zo mooi! Foto.
De naburige Notre Dame (kerk dus, voor de heidenen onder ons) was gesloten, jammer dan. Volgens de Trotter niet de moeite, en zo zag de Voorzienigheid dat kennelijk ook.
En toen peddelden we richting District 5 Cholon, het Chinatown van Saigon. Nou dat bleek een hele ruk in de hitte. Na pakweg 8 keer vragen kwamen we eindelijk bij de Quam Anpagode aan, een juweeltje (zie foto's). Maar eerst wat drinken, koffie op een Chinamees terrasje, tussen mahjongspelers. Very basic.
We hebben ergens in de wijk geluncht, met z'n tweeen en pakweg 10 man personeel. Linda aan de vertrouwde bamisoep en ik nam aspergesoep met krab. Heel smakelijk allemaal, we moeten met die hitte wel aan ons zoutgehalte denken!
Ergens in de verte roken we een zweem van kruiden en specerijen, dat was voor ons voldoende Chinatown voor dit moment. We zijn het hele eind met zon en wind in de rug teruggekacheld naar het koloniale centrum. Op de meest klassieke locatie in de stad, Hotel Intercontinental, hebben we al even klassiek een theetje gedronken, gewoon een zakkie mintthee, niets speciaals, gewoon twee kopjes thee en een plakje cake - voor ons samen - genuttigd. Tien euri meneer! Maar in deze binnentuin anno 1880 onder de frangipani (bomen!) zaten ook: Andre Malraux, R Tagore, Graham Green, A Quiet American, S Morgan, de Indochine cast ... en wij dus.
Na ons te hebben verfrist hebben we de fietsen teruggebracht - en vooral de borg van 250 dollar teruggehaald. Bij de Mexicaan, vermoedelijk de enige mexicaan op dat moment in Saigon, ook Zuid-Amerikanen zijn hier sporadisch, gedronken, Dalatwijn en een heuse Corona, jawel! Vervolgens ons laatste avondmaal in deze regio genuttigd: rice garlic, kip cashew, morning glory garlic, tofu. Zalig, ech Vietnamees, al moet Linda enige buikkramp onderdrukken...
Even een bypass. Mijn Engels is in vergelijking met dat van Linda van het starterslevel. Toen onlangs mr guide in de auto meldde dat de Thaise oppositieleider was vermoord, reageerde ik met 'now we have the puppets on dancing'. Hij keek verbouwereerd achterom...en ik deed er maar het zwijgen toe.
Vanmorgen zijn we na het ontbijt naar het fraaie koloniale hoofdpostkantoor van Saigon gefietst, om het te bekijken en om opnieuw een pakket te posten, nu met winter- en zomerkleding, 6,13 kg in totaal. Dat paste niet meer in onze bagage, anders vallen we als een baksteen uit de (v)lucht. By surface kost dat 28 euri, ongeveer de waarde van wat we versturen... Pietjes precies die Vietnamezen, we moesten van elk onderdeel het aantal (bijv wollen sokken) en de waarde (bijv 2 euri pp) vermelden. Ridicule zouden de Fransen zeggen. Ongeveer een uur later was ons pakket, een bananendoos in recycling, compleet ingetapet. En passant hebben we het PKT bewonderd, zo mooi! Foto.
De naburige Notre Dame (kerk dus, voor de heidenen onder ons) was gesloten, jammer dan. Volgens de Trotter niet de moeite, en zo zag de Voorzienigheid dat kennelijk ook.
En toen peddelden we richting District 5 Cholon, het Chinatown van Saigon. Nou dat bleek een hele ruk in de hitte. Na pakweg 8 keer vragen kwamen we eindelijk bij de Quam Anpagode aan, een juweeltje (zie foto's). Maar eerst wat drinken, koffie op een Chinamees terrasje, tussen mahjongspelers. Very basic.
We hebben ergens in de wijk geluncht, met z'n tweeen en pakweg 10 man personeel. Linda aan de vertrouwde bamisoep en ik nam aspergesoep met krab. Heel smakelijk allemaal, we moeten met die hitte wel aan ons zoutgehalte denken!
Ergens in de verte roken we een zweem van kruiden en specerijen, dat was voor ons voldoende Chinatown voor dit moment. We zijn het hele eind met zon en wind in de rug teruggekacheld naar het koloniale centrum. Op de meest klassieke locatie in de stad, Hotel Intercontinental, hebben we al even klassiek een theetje gedronken, gewoon een zakkie mintthee, niets speciaals, gewoon twee kopjes thee en een plakje cake - voor ons samen - genuttigd. Tien euri meneer! Maar in deze binnentuin anno 1880 onder de frangipani (bomen!) zaten ook: Andre Malraux, R Tagore, Graham Green, A Quiet American, S Morgan, de Indochine cast ... en wij dus.
Na ons te hebben verfrist hebben we de fietsen teruggebracht - en vooral de borg van 250 dollar teruggehaald. Bij de Mexicaan, vermoedelijk de enige mexicaan op dat moment in Saigon, ook Zuid-Amerikanen zijn hier sporadisch, gedronken, Dalatwijn en een heuse Corona, jawel! Vervolgens ons laatste avondmaal in deze regio genuttigd: rice garlic, kip cashew, morning glory garlic, tofu. Zalig, ech Vietnamees, al moet Linda enige buikkramp onderdrukken...
Even een bypass. Mijn Engels is in vergelijking met dat van Linda van het starterslevel. Toen onlangs mr guide in de auto meldde dat de Thaise oppositieleider was vermoord, reageerde ik met 'now we have the puppets on dancing'. Hij keek verbouwereerd achterom...en ik deed er maar het zwijgen toe.
-
18 Februari 2014 - 16:03
Ria:
Lieve ' VERRE' vrienden....bijna zijn jullie weer ' lekker dichtbij' vrienden....ik zal jullie heerlijke verslagen gaan missen, ik heb er héél erg van genoten en daarvoor mijn dank! Ik denk dat jullie net zoals dat 'andere' beroemde schrijvers echtpaar hier vooral mee moeten doorgaan. Lin jij hebt al kunnen oefenen met het schrijven van 'ons' boek...dus appeltje-eitje voor jou.
Ger ik weet zeker dat in de voetsporen van Linda dit absoluut bij jou dit óók gaat lukken!!! Ik wil uiteraard wel het eerste gesigneerde exemplaar!
En 'the puppets dancen here also'. haha wat ben je toch een natuurtalent. Thuis gekomen zullen jullie de aandacht, en tijd niet meer alleen voor elkaar hebben...maar voor ons ALLEMAAL.
Een goede terugreis, droom van AL jullie souvenirs die met liefde bij elkaar zijn verzameld, stal ze thuis op tafel uit.....drink er een heerlijk Vietnamees drankje bij....en zwijmel dan lekker weg in je EIGEN bedje.
Welkom THUIS....liefs van xRiax
-
18 Februari 2014 - 18:27
Brenda:
Inderdaad bedankt voor het reisverslag, jullie zijn weer heel
wat rijker geworden dus nu thuisvakantie om het hoofd
leeg te maken.
Hoop elkaar gauw te zien.
Veilig thuis.
Brenda -
18 Februari 2014 - 21:01
Han:
Zit het er weer bijna op. Na al de stukjes gelezen te hebben heb ik een goede indfuk gekregen van jullie ervafingen. Maar hoor het ook graag van jullie zelf de komende tijd. Veilige thuisreis en snel tot ziens.
Groeten han. -
19 Februari 2014 - 11:57
Ans:
Wat zul jij veel inspiratie op hebben gedaan voor het weer maken van je prachtige schilderijen Lin. Wat een geweldige (maar zeker ook vermoeiende reis) was dit voor jullie. Ik hoop dat jullie er met volle teugen van hebben genoten. Wij wensen jullie een veilige reis naar huis. Kom lekker eerst even bij en als jullie er aan toe zijn horen wij graag van jullie. Dikke knuffel. -
19 Februari 2014 - 19:44
Lineke :
Welkom thuis,ik heb genoten van jullie reisverslag.liefs lineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
