Dag 32 > Ta Phin, Lao Cai, Hanoi
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda (en Ger)
30 Januari 2014 | Vietnam, Tả Phìn
Dit is de verkorte versie. Na een heerlijk (westers, frans) ontbijt met uitzicht dit keer op een gedeeltelijk heldere berghelling, checken we uit en gaan het dorp Sa Pa in. Natuurlijk langs een markt waar we gauw weer uitlopen. Ik ga voor een footmassage van een uur voor $7, = VD 140.000 = € 5,- vanwege stijve kuiten en vermoeide voeten. Het is heerlijk ik reken af met VD 200.000 en krijg VD 50.000 terug. Ja zo doe je dat dus. De spierpijn is nog even erg!
We kopen een pond geroosterde amandelen in schil, een half pond gedroogde zuur/zoute abrikoosjes en een pizza met ansjovis voor de lunch, want om 13 u gaan we weer verder naar het volgende dorp met ethnische minderheden. Dit keer weer de Black Hmong = dragen zwarte donker indigo kleding met bijbehorende versierselen. Maar erger nog de Rode Dzao die heel veel rode kleding dragen en het haar aan het voorhoofd wegscheren of epileren. Nadat we eerst een uur lopen helling op en af en ik het eigenlijk al helemaal heb gehaald met steeds de herhaling van scenic views (de cascade van rijstvelden) komen we bij het dorp van de Rode Dzao. Minstens 30 vrouwen met al hun waren rennen op ons af en onderwerpen ons aan een interview. Waar we vandaan komen, hoeveel kinderen we hebben, hoeveel broers en zusters. Tussendoor of we van ieder van hun iets kleins willen kopen. Ik heb grote moeite om vriendelijk te blijven. Ger babbelt er gezellig op los. Met zoveel vrouwen om hem heen, wat is er anders geworden. De drie vrouwen die met mij mee lopen wijzen mij steeds op de grote schare vriendinnen die met hem mee lopen en ik zeg: good for him. Aan mij hebben ze een slechte, ik heb geen zin in dit gebabbel. Ik wil weg, ik ben al dat geonderhandel zat. Wie herkent dit??
Gelukkig merkt de gids aan mij dat ik doodmoe ben en hij zegt iets tegen de vrouwen die me bijna met rust laten en we zetten de terugtocht in. Ik ga steeds harder lopen en ren zowat naar de auto. Ik verwijs 'mijn' begeleidende vrouwen naar Ger en ga uitpuffen. Ger omringd door de vrouwen onderhandelt met 1 die vind dat hij wel wat van haar moet kopen omdat zij het meest Engels met hem heeft gesproken. Hij koopt 1 fraaie handgemaakte schoudertas (uiteindelijk voor € 5) en laat de menigte achter zich. Gelukkig hoeven we nu even niets meer als tijd verdrijven totdat de nachttrein vertrekt en die gaat dus ineens 3 kwartier vroeger. Dat kan hier ook zomaar.
Gelukkig gaat het snel, de chauffeur heeft onze zware koffers meegenomen en rijdt de 370 km alleen terug naar Hanoi. En als wij om 4 u smorgens aankomen staat hij ons gewoon op te wachten bij het station, waar je gewoon nog over de sporen heen kunt oversteken. We gaan terug naar het hotel waar we eerder 2 nachten hebben doorgebracht, betalen $ 20 bij omdat we pas om 14 u kunnen inchecken, nemen een douche en gaan nog even slapen. Het vooruitzicht nu even zelf ons programma te mogen bepalen tot zaterdag 1/2. Heerlijk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley