woestijn en spookstad

Dag 12. 31-05-2011
We rijden van Zion naar LasVegas en Ger denkt dat we gelijk al in de woestijn terecht komen. Mar er komen eerst nog heel veel bergen en dalen en eigenlijk is het ook een hele mooie wijdse omgeving.
Enfin we zijn vroeg in Vegas de KOA Campground is een soort van uitgestrekte parkeerplaats voor truckers e.d., maar
we krijgen een mooi plekje met een boom voor onze openslaande camperdeuren en een stuk mossig grasveld en het zwembad. Bovendien zitten we vlakbij de restrooms die je alleen met een code openkrijgt. Eeen een laundry voor de deur. Dus Lin kan eindelijk weer een was draaien.
Dat duurt maar 35 min. en de droger 40, alleen als ik na 40 miuten terugkom heeft die niks gedaan en kan ik nog een keer 40 min wachten en daarna nog een keer 40 min want de was is niet droog. En zo verstrijken mn kostbare Las Vegas uren. Enfin om 16 u kunnen we eindelijk richting de Strip waar we een hoo on hop off bus nemen, de reguliere die kost maar $ 7,- voor 24 u p.p. We rijden de hele strip af en keren om en dan dus weer de hele strip af helemaal tot Downtown waar het oude centrum van LV ligt. Freemontstreet eeen hele brede overdekte winkelstraat met veel winkels, eten en casio's.
Boven onze hoofden dalen mensen met een rutschbaan neer dt is de eerste keer wel schrikken., maar het went gauw.
Inmiddels is het wel al 18 u Nevadatijd en 19 u Utahtijd dus ik heb wel honger gekregen. Ger niet, zegt hij, want die heeft genoeg aan alle nieuwe indrukken. We komen eerst bij het buffet van een casino in de rij terecht. En aangezien dat een tijdje duurt gaat Ger toch maar vragen hoe het hier allemaal in z werk gaat. Enfin we gaan toch naar een ander
restaurant in hetzelfde pand alleen kunnen we hier a la carte eten. De keuze is gauw gemaakt. Het is er druk, maar we hebben tot relatief gauw te eten. Enfindaarna naar buiten, de wandelpromenade op. Alleen waar ik niet op gerekend heb gebeurt, door alle lichamelijk aanslagen van diverse hoogtes plus m 'n nieuwe behandeling bij Hanny de therapeute, darmkrampen. En zie daar het voordeel va al die casino's als je niet van gokken houdt: er zijn veel restrooms. Enfin daarna een kop thee bij Starbucks en een terasje. De voorstelling van al die miljoenen ledlampjes die van allerlei kleurrijke voorstellingen onder begeleiding van keiharde oude rocknummers. Ger geniet met volle teugen. Zijn favoriete muziek.En ik, ik blijf heel stil zitten en probeer te herstellen. Langzaam lopen we weer naar de bus en gaan naar de camper. Het is me toch een beetje te veel geworden. Eerst maar even een nachtje goed slapen.
Oh en Ria: renewal of weddingvows kost in CC weddingchapel $ 80,- en een boeket erbij nog 20,-. Maar Ger wilde iet in een Elvispak

Dag 13 - 01-06-2011
Na een uitgebreid ontbijtje op onze eigen terras en een douche na al die dagen kattewas voelen we ons herboren en kunnen we de stad aan. We weten ongeveer welke gebouwen we willen zien en beginen met kaartjes kopen voor een afgeprijse voorstellen. Ze beweren dat de kaartjes voor de halve prijs gaan, nu iet helemaal waar. Maar goed we kunnen kaartjes krijgen voor Cirque du Soleil : Le Mystere die hij zo blijkt achteraf, al 18 jaar draait. Nog nooit eerder van gehoord, maar er draaien hier wel 6 verschillende voorstellingen van Cirque. Wij komen terecht in Treasure Island. We moeten eerst de vouchers ad $ 144,- omwisselen voor de echte kaartjes en we hebben nog keuze om te zitten. We kiezen voor hoog achterin om overzicht te hebben op de hele voorstelling want het blijkt een circusopstelling te hebben. En de keuze blijkt achteraf een hele goeie. Heerlijke plaatse overigens.
Maar de voorstelling begint pas om 21.30 u. Dus eerst maar naar de Venetian. Hier spiltsen we op om ieder ons eigen ding te kunnen doen. Ger wil voornamelijk kijken en foto's maken en ik wil kijken en winkelen. En dus spreken we om 14 u weer af op de roltrap. Goeie deal, er is zo veel te zien. Vorig jaar hebben we Venetie in het echt gehad, dit jaar een kleine herhaling, maar dan wel veel compacter en weelderiger. Duuuuure kledingzaken waar ik alleen maar langsjees. Je kan hier echt verdwalen in dit kleine Venetie, maar met een beetje logisch denken en orientere kom je er wel uit. Je kan toch niet alles zien en dat vooral ook niet willen. Er zijn nog mistens 26 van dit soort complexe.
Enfin ik kan toch lekker het een en ander kopen en ook voor mezelf. Als Ger en ik elkaar weer treffen, blijkt hij imiddels 3 compexen te hebben afgelopen. Het Bellagio en de Harrah's. We gaan samen lunchen op het terras op de 2e etage van Margaritaville. Ik wil een Mojito maar die hebben ze niet wel iets wat daar op lijkt met tequila. Ook goed, gelukkig met veel ijs, wat het is pas 14.30 u en je krijgt gelukkig ook altijd een groot glas ijswater als je gaat zitten. Ik lunch alleen een salade met kip, heerlijk en Ger neemt een of ander mexicaanse bonensoep, pittig. Plus de helft van mijn salada. Daarna nemen we nog Parijs Las Vegas snel door. Aan alle goktafels en spelen snellen we voorbij die hebben niet mijn interesse,als ik ze al begrijp. En er zijn ook zoveel verschillende. Heel veel Aziaten voor en achter de tafels, maar ook heel veel dames alleen. Je kan je maar ergens mee vermaken toch. En niets is gek. Wij gaan op tijd naar de camper, want we willen nog even douchen en eten voordat we naar de openbare voorstelling voor het Tressure Island (Sirens) gaan. Hier drommen duizende mensen samen. Leuke voorstelling die 20 minuten duurt. Daarna het
theater in. Heel boeiend, leuk, afwisselend, spannend en vooral mooi. Hier hebben we geen spijt van.
We nemen nog een drankje in een karaoke bar en springen nog maar een keer op de bus om de strip by night te zien. Bij Mandalay Bay moeten we uitstappen, want de bus gaat niet verder. Er komt zo weer een bus zegt de chauffeur, dus wij wachten geduldig.
en dat klopt dus, alleen gaat die ook naar de remise. De volgende dan. We stappen in en ik vraag of ze terug gaat de strip af. Ze brabbelt wat in voor mij onverstaanbaar amerikaans en ik neem aan dat ze ons wel zegt als ze niet doorrijdt. Efin wij klimmen gauw weer naar het bovenste dek van de dubbeldekker en rijden. Maar dan blijkt dat ze de stad uitrijdt en we zien het bord Salt Lake City staan.
Ger stommelt naar beneden en vraagt waar we heen gaan en het mens beweert dat ze ons heeft verteld dat ze niet terug de strip af ging. Maar we kunnen overstappen op een andere bus. Ja dus.Bij de remise wachten we 15 minuten en stappen op de bus die teruggaat, zit hetzelfde mens weer achter het stuur. Ze heeft gewoon even haar pauze in de remise genomen. We liggen pas om half 3 in bed.,

Dag 14 - 02-06-2011
We hebben besloten nog een dag langer in Vegas te blijven en zelfs helemaal niet meer naar Yosemite en Sequoia te gaan - veel te ver om. En ook omdat we Dessert Valley niet in mogen van de camperverhuur moeten we een te grote bocht maken. Dus we gaan voor de Mojave Dessert en een of andere spookstad. Maar dat later pas.
Vandaag boeken we nog een voorstelling, maar nu een met muziek: Legends in Concert. Met wannabe Elvis, Bobby
Daren (wie??), Britney Spears, Stephen Tyler (Aerosmith lelijkerd) en Stevy Wonder. Lekker muziek en dans, dus ook weer goed geschoten. Wel een oud muf theater maar me gezellige zitjes. We treffen een stel uit Phoenix die met ons een praatje beginnen. Ook gezellig.

Maar eerst wil ik nog even 2 nagels laten repareren. In een heel mooi zaakje met aziatische dames en grote spa-stoelen zoals ik ze bij Vivian op de Bermweg ook heb. Nancy de nagelstyliste probeert me een ook gezichtsbehandeling van $ 85,- aan te praten. Zelfs ziet ze er heel mooi en gaaf uit en is 50 jaar. Maar ik heb er helaas geen tijd voor, want Ger komt met over een half uur halen en we moeten nog heel wat aflopen en zien. En morgenochtend vertrekken we rond 11 uur. We shoppen in hetzelfde buurtje, het heet geloof ik Golden Key en ligt tussen Riviera en Encore. Het is in elk geval stukken goedkoper als elders. We nemen hier ook een lunch. Ger een taboulehsalade en ik een Armenian met kip..

Daarna gaan we nog eerst de vouchers omruilen in Harrahs en lopen we samen door de Venian, het Pallazo en nemen nog een ijsje bij Ben en Jerry's: chocola met pindakaas - jammie!
En later doen we nog eerst New York, New York en MGM in vogelvlucht. Ik kan niet meer en haak af met een kop thee bij Starbuck en Ger gaat alleen nog even naar Luxor en Excalibur en neemt ook de Mandalay Bay erbij. Ik spring om half 6 op de bus en die zit vast in de spits. Ik loop weer door CC en Ger gaat over straat en we komen tegelijkertijd op de Koa aan. Daara vlug vervrissen, biertje erbij en een buffetje bij CircusC. voor $ 15,- p.p. bier en wij kosten elk $ 5,25. En je kunt eten zoveel je wil. Echt heel erg lekker vind ik het niet. We kijken vol verbazing naar een negerin met kind die even wat te drinken gaan halen en het oude serveersterje ruimt hun hele tafel leeg dat nog overladen was met allerlei eten. De negerin komt terug en zegt alleen Oh my god en gaat vervolgens diverse keren naar het toetjes buffet om een bord vol koeken te halen, 2x een gebakje voor haar dochter, een bord voor toetjes in bekertjes. 3 sinaasappels, 3 bananen en nog een schaaltje met ijs en slagroom. Ze stopt de koekjes en het fruit in haar tas, doet een servetje om de toetjes op het bord en het schaaltje ijs en loopt zo met haar kind de zaal uit. Niemand van de bediening die het ziet laatstaan iets van zegt. Ik kan me iets voorstellen bij die
negerin. Die is ook een keer uit en zal het niet zo breed hebben. Nu heeft ze voor instens 2 dagen koeken, toetjes en fruit.

Voor en na de voorstelling hadden we in de pianobar van Harrahs gemerkt dat er een karako was voor de oudere mens. Enfin wij hier weer heen na de voorstelling en toen waren er piano duels bezig tussen mannen en vrouwen. En dat wie het meeste geld ophaalt. Leuke manier om je brood te verdienen. Hebben wij in de pianobars in Holland vast ook wel. Aangezien we niet zo laat weg willen, gaan we bijtijds naar huis met 1 bus. En zoals alle dagen en keren lopen we door het hele Circus Circus ook een casino, hotel, winkel, animatie etc. complex waar onze KOA campground onderdeel van is.

Dag 15 -03-06-2011

we rijden om 10.00 u weg, lossen nog even onze afvalwater en toilet en gaan boodschappen doen in Golden Key. Daana
op weg richting Barstow. Hier kunnen we max 70 miles rijden, maar dat halen we amper want het waait weer aardig en dat is heel opvallend op die grote vlaktes.
We rijden nu op een 4-baans weg en de banen zijn echt niet breder als in Holland. In Utah hebben we steeds op 2-baans wegen gereden. En dan max 65. Maar die snelheden haal je amper vanwege of de drukte of de zij- en rukwinden.
En die grote vrachtwagens inhalen met dit soort snelheden, vind ik ook heel eng en moet me heel goed concentreren op de gele streep. Om niet te seuren over mijn polsen die het zo te verduren krijgen.

We zijn om 14 u op de KOA in Barstow. Ik pak mn computer en mn zwemspullen en ga aan het zwembad dit verslag schrijven. Ger springt weer in de camper en gaat naar de spookstad want die sluit om half 5.

Morgen gaan we op weg naar Lake Isabella, nog wel volgens schema, maar daara buigen we af richting LA.
Woensdagavond 8.6 moeten we weer bij Huub zijn.
Maar dat duurt gelukkig nog een paar dagen.
Foto's probeer ik iets later. Mn batterij van deze computer loopt snel leeg. Promised !!!